...E un comeza aprender que os bicos non son contratos e os agasallos non son promesas... E un comeza aceptar as súas derrotas coa cabeza alta e os ollos abertos... E un aprende que realmente pode aguantar, que un realmente é forte... Co tempo comprendes que apresurar as cousas ou forzalas a que pasen ocasionará que ao final non sexan como esperabas... Co tempo dáste conta de que en realidade o mellor non era o futuro, senón o momento que estabas vivindo xusto nese instante... Co tempo aprenderás que intentar perdoar ou pedir perdón, dicir que amas, dicir que estrañas, dicir que necesitas, dicir que queres ser amigo... ante unha tumba, xa non ten sentido...
Encontrei este texto. É dunha escritora inglesa chamada Veronica A. Shoffstall. O orixinal está en inglés, titúlase "After a While" e está no seu libro "Mirrors and other Insults"
E a foto é de www.deviantart.com
1 comentario:
ese texto é precioso ^^
non coñezo a esa autora, pero gústame moito o que escribiu.
Nada máis, pásate polo meu blog!
Un bico.
Publicar un comentario